صاحب نظران ملل، از حسین(ع) مي‌گویند...
توماس کارلايل (فيلسوف و مورخ انگليسي)
بهترين درسي که از تراژدي کربلا مي‌گيريم، اين است که حسين و
يارانش ايمان استوار به خدا داشتند. آنها با عمل خود روشن کردند که تفوق عددي در
جایي که حق با باطل روبرو مي‌شود اهميت ندارد و پيروزي حسين با وجود اقليتي که
داشت، باعث شگفتي من است.
واشنگتن
ايروينگ (مورخ مشهور آمريکايي)
براي امام حسين(ع) ممکن بود که زندگي خود را با
تسليم شدن به اراده‌ي يزيد نجات بخشد، ليکن مسؤوليت پيشوا و نهضت بخش اسلام اجازه
نمي‌داد که او يزيد را به عنوان خلیفه بشناسد. او خود را براي قبول هر ناراحتي و
فشاري به منظور رها ساختن اسلام از چنگال بني‌اميه آماده ساخت. در زير آفتاب سوزان
سرزمين خشک و در روي ريگ‌هاي تفتيده عربستان، روح حسين فنا ناپذير برپاست. اي
پهلوان و اي نمونه‌ي شجاعت و اي شهسوارمن، اي حسين!
فردريک جمس
درس امام حسين و هر قهرمان شهيد ديگري اين است که در دنيا اصول
ابدي عدالت و ترحم و محبت وجود دارد که تغيير ناپذيرند و همچنين مي‌رساند که هرگاه
کسي براي اين صفات مقاومت کند و بشر در راه آن پافشاري نمايد، آن اصول هميشه در
دنيا باقي و پايدار خواهد ماند.
ل.م.بويد
در طي قرون، افراد بشر هميشه جرأت و پردلي و عظمت روح، بزرگي
قلب و شهامت رواني را دوست داشته‌اند و در همين‌ها است که آزادي و عدالت هرگز به
نيروي ظلم و فساد تسليم نمي‌شود. اين بود شهامت و اين بود عظمت امام حسين. و من
مسرورم که با کساني که اين فداکاري عظيم را از جان و دل ثنا مي‌گويند شرکت کرده‌ام.
هرچند که 1300 سال از تاريخ آن گذشته است.
عبدالرحمن شرقاوي (نويسنده مصري)
حسين(ع) ، شهيد راه دين و آزادگي است. نه تنها شيعه
بايد به نام حسين ببالد، بلکه تمام آزادمردان دنيا بايد به اين نام شريف افتخار
کنند.
مهاتما گاندى (رهبر
انقلاب بزرگ هندوستان)
من زندگى امام حسین(ع) آن شهید بزرگ اسلام را به
دقت خوانده‌ام و توجه کافى به صفحات کربلا نموده‌ام، بر من روشن شده است که اگر
هندوستان بخواهد یک کشور پیروز گردد، بایستى از سر مشق امام حسین(ع) پیروى
کند.
مادام
انگلیسى (نویسندگان دائرة المعارف قرن نوزدهم فرانسه )
بزرگ‌ترین دلیل بر اثبات مظلومیت امام
حسین(ع) ، قربانى دادن بچه شیر خواره‌اش بود که در هیچ تاریخى سابقه
ندارد بچه شیرخوارى را براى طلب آب (بى قیمت و قد) بیاورند و آن قوم دغا عوض دادن
آب، او را طعمه تیر جفا قرار دادند. این عمل دشمن اثبات مظلومیت حسین(ع)
را نمود و به همین نیروى مظلومیت بساط عزت خاندان مقتدر بنى‌امیه را برچید و رسواى
عالم‌اشان نمود. در اثر جانبازى‌هاى او و اهل بیت بزرگ‌اش دین محمد صلى الله علیه
وآله حیات نوینى به خود گرفت.
چارلز دیکنس
اگر منظور امام حسین(ع) جنگ در راه خواسته‌هاى
دنیایى خود بود، من نمى‌فهمم چرا خواهران و زنان و اطفالش به همراه او بودند. پس
عقل چنین حکم مى‌کند که او فقط به خاطر اسلام فداکارى کرد.
کورت فریشلر (مورخ
بزرگ آلمانى)
امام حسین(ع) در فداکارى قدم را از حدود فدا کردن
خود برتر نهاد و فرزندانش را هم فدا کرد... تصمیم ثابت حسین(ع) براى
فداکارى مطلق نه ناشى از لجاجت بود نه معلول هوى و هوس، او با پیروى از عقل، مصمم
شده بود که به طور کامل فداکارى کند تا این که مجبور نشود بر خلاف پر نسیب (عقیده،
آرمان والای) خود به‌وسیله سازش‌کارى با یزید بن معاویه به زندگى ادامه دهد. مى‌دانیم
که حسین(ع) خود را براى کشته شدن آماده کرده بود، اما او که عزم داشت
خویش را فدا نماید، چرا توقف نکرد تا به قتلش برسانند و چرا دایم اسب مى‌تاخت و
شمشیر مى‌انداخت.... حسین(ع) دست روى دست گذاشتن و توقف براى کشته شدن
را دور از مردانگى و جهاد در راه پر نسیب خود مى‌دانست در نظر حسین(ع) در
همان‌جا توقف کردن و گردن بر قضا دادن، تا اینکه دیگران نزدیک شوند و او را به
قتل برسانند، خودکشى محسوب مى‌شود، یک مرد دلیر و با ایمان خودکشى نمى‌کند.
ادوارد براون (مستشرق معروف انگليسي)
آيا قلبي پيدا مي‌شود که وقتي درباره‌ي کربلا سخن مي‌شنود،
آغشته با حزن و الم نگردد؟ حتي غيرمسلمانان نيز نمي‌توانند پاکي روحي را که در اين
جنگ اسلامي و در تحت لواي آن انجام گرفت انکار کنند.
مسیو گبن
فاجعه
کربلا و مصیبتى که بر حسین بن على(ع) وارد شده، بعد از قرن‌های متمادى
و در اقالیم خیلى دور دست حس شفقت و همدردى خون سردترین و دل سخت‌ترین خواننده را
تحریک نموده و منقلبش مى‌سازد.
عبدالحميد جوده السخار (نويسنده مصري)
حسين(ع) نمي‌توانست با يزيد بيعت کند و به حکومت او
تن بدهد، زيرا در آن صورت، بر فسق و فجور، صحه مي‌گذاشت ارکان ظلم و طغيان را
محکم مي‌کرد و بر فرمانروايي باطل تمکين مي‌نمود. اما حسين به اين کارها راضي نمي‌شد،
گرچه اهل و عيالش به اسارت افتند و خود و يارانش کشته شوند.
علامه طنطاوي (دانشمند و فيلسوف مصري)
(داستان حسيني) عشق آزادگان را به فداکاري در راه خدا برمي‌انگيزد
و استقبال مرگ را بهترين آرزوها به شمار مي‌آورد چندان‌که براي شتاب به قربانگاه،
بر يکديگر پيشي جويند.
موریس دو کبرى (اندیشمند فرانسوى)
پیروان حسین به واسطه عزادارى حسین مى‌دانند که پستى و زیر‌دستى
استعمار و استثمار را نباید قبول کنند، زیرا شعار پیشرو و آقاى آنها تن ندادن زیر
بار ظلم و ستم بود.
بورشو تامداس توندول
شهادت حسین(ع) از همان زمان که طفلى بیش نبودم، در
من تاثیر عمیق و حزن‌آورى مى‌بخشید. من اهمیت برپاداشتن این خاطره بزرگ تاریخى را
مى‌دانم. این فداکارى‌هاى عالم از قبیل شهادت امام حسین(ع) سطح بشریت
را ارتقاء بخشیده است و خاطره‌ى آن شایسته است همیشه بماند و یادآورى شود.
رینو جوزف (مستشرق
فرانسوى و مؤلف کتاب اسلام و مسلمین)
شیعه دین خود را با شمشیر پیش نبرده، بلکه با نیروى تبلیغ و
دعوت پیشرفت کرده و اهتمام آنها به برگزارى مراسم سوگوارى موجب شده که تقریبا دو
ثلث مسلمانان و بلکه جماعت از هنود و مجوس و سایر مذاهب نیز با آنان در عزاى حسین(ع)
شرکت کنند.
جرجى زیدان (نویسنده
مسیحى لبنانى)
پس از رحلت پیامبر... حب جاه و مال بر فضایل اخلاقى، فایق آمد
و افکار و آراى آل على(ع) در میان چنان مردمى بى‌اثر ماند. چنان‌که
مردم کوفه به خاطر جاه و مال بیعتى را که با حسین بن على(ع) کرده
بودند، در هم شکستند و به این نیز اکتفا نکرده، او را کشتند.
ایلیا پاولویچ پطروشفسکى (مورخ بزرگ روسى )
حسین(ع) در پیکار نابرابر پس از آن که 33 زخم نیزه
و 34 زخم شمشیر بر او وارد آمد از پاى در آمد. هم‌رزمان وى نیز کشته شدند...
کابریل انگرى
به عوض اینکه واقعه کربلا، موجب ترس طرفداران حسین(ع)
و على(ع) شود، شجاعت شیعیان را برانگیخت و آنان را به گرفتن انتقام
تهییج کرد.
ادوارد براون (مورخ و دانشمند انگلیسى)
به عقیده ما دسته شیعه یا طرفداران على(ع) به قدر
کافى هیجان و از خود گذشتگى نداشتند، ولى پس از حادثه کربلا قضیه دگرگون شد و
تذکار زمین کربلا که به خون فرزند پیامبر آلوده بود و یادآورى عطش سخت وى و نعش
نزدیکانش که اطرافش روى زمین ریخته بود، کافى بود که عواطف سست‌ترین مردم را به
هیجان آورد و روح‌ها را غمگین سازد. چنانچه به رنج و خطر و حتى نسبت به مرگ بى‌اعتنا
شوند.
منابع:
فرهنگ عاشورا
درسى که حسین(ع) به انسان ها آموخت،
سید عبدالکریم هاشمى نژاد
اسلام در ایران، ایلیا پاولویچ پطروشفسکى، ترجمه
کریم کشاورز، پیام، تهران، 1354
على و حسین دو قهرمان اسلام:
گابریل انکرى، ترجمه فروغ شهاب، کتاب فروشى زوار، تهران، بى تا
تاریخ تمدن: ارنولد توین بى،
ترجمه یعقوب آژند، مولى، تهران، 1368، چاپ سوم
تاریخ تمدن اسلام، جرجى
زیدان، ترجمه على جواهر کلام، امیر کبیر، تهران، 1372، چاپ هشتم
حریف شناسى عاشورا در پرتو امام شناسى،
داود الهامى، مکتب اسلام، قم 1378
بازگشت
Share
|
