برای پـروانه شدن

روزی دو کرم پروانه در حال صحبت بودند که ناگهان پروانه‌ای زیبا از بالای سرشان رد شد. یکی از کرم‌ها به دیگری گفت: "من هیچ وقت مثل این پروانه پرواز نخواهم کرد."

رؤیای پروانه شدن برای خیلی از ما ناممکن به نظر می‌رسد، شاید هم خیلی از ما اصلاً فـراموش کـرده باشیم که قـرار است پـرواز کنیم. دگردیسی مثل آن چه در طبیعت اتفـاق می‌افتد اجتناب ناپذیر است مگر این که ما خودمان مثل این کرم کوچولوی داستان باورش نکنیم .

دگر دیسی تغییر بزرگی است که در آن شکل آدم عوض می‌شود؛ درونش و بیرونش و به ناچار محیطش هم عوض می‌شود. هیچ پروانه‌ای را دیده‌اید که روی زمین بخزد؟ پس چرا خیلی از ما دست از کرم بودن برنمی‌داریم و دوست داریم همین‌طور به زمین بچسبیم؟

برای این که پروانه شویم باید چیزهایی را تحمل کنیم. مدتی در یک جای تنگ و تاریک بمانیم. بعد تـازه باید کلی تلاش کنیم پیـله‌ای را که درست کرده‌ایم (یا برایمان درست کرده‌اند) پاره کنیم و بیرون بیاییم. بعد هم معلوم نیست در بیرون چه خبر است.

ما هر چیزی را که نتوانیم در ذهن‌مان تصور کنیم به طور خودکار پس می‌زنیم و یک جور ترس از تغییر و ترس از ناشناخته در وجودمان هست. رفتار کلی اکثر ما این است که هر چه کمتر زندگی‌مان را تغییر دهیم، کمتر مجبور می‌شویم خودمان را تطبیق دهیم و بنابر‌این زندگی آسان‌تر می‌شود. حالا اگر یک وقتی ایجاد تغییر لازم یا ضروری شود، آن را به چشم مبارزه و تلاشی طاقت فرسا نگاه می‌کنیم .

اما در این دنیای بزرگ هنوز هم افرادی هستند که از تغییر استقبال می‌کنند. منظورم آدم‌هـای خیلی مشـهور یا خیـلی موفق نیست. آنها که جای خودشان را دارند. منظـورم آدم‌های معمولی است، اما آن معمولی‌هایی که نزدیک به طبیعت زندگی می‌کنند، مثل بومی‌های قبایل. این آدم‌ها که کمتر درباره‌شان می‌شنویم، روش خاصی در زندگی دارند. آنها از طبیعت الهام می‌گیرند و یکی از درس‌های طبیعت این است: " تغییر را دوست و متحد خود بساز و بگذار به نفع تو عمل کند نه بر ضد تو " .

نگاهی به بعضی از این عناصر طبیعت مثل آب و باد بیندازیم، ببینیم چقدر سیال و انعطاف پذیرند؟ چطـور به سرعت تغییر شکل می‌دهند؟ آب و بـاد در جهت تغـییر حرکـت می‌کنند و آسان‌ترین راه یعنی حداقل مقاومت را در پیش می‌گیرند .

آدم‌هایی که بیشتر در طبیعت زندگی می‌کنند می‌توانند خودشان را به سرعت با اتفاقات هماهنگ کنند، چون تغییر را فرصت می‌بینند نه تهدید. آنها از شگفتی و خودجوشی که به طور طبیعی همراه تغییر است با روی باز استقبال می‌کنند .

یک نکته جالب دیگر در مورد این آدم‌ها این است که چون می‌دانند تغییر، همیشه در حال وقوع و اجتناب ناپذیر است، به اتفاقات پیش از رخ دادن شان و به طور شهودی پاسخ می‌دهند نه این که صبر کنند تا زندگی آنها را مجبور به تغییر کند. در دنیای طبیعت، تغییر، راز بقا و تجدید حیات است. بنابر این آنها هم خود را آماده می‌کنند تا خود را با جوش و خروش‌های آینده رودخانه هماهنگ و دگرگون کنند.

برای خیلی از ما تغییر مساوی رنج و سختی است. بنابر این یا نادیده‌اش می‌گیریم و چشم‌مان را می‌بندیم یا این که با آن مبارزه می‌کنیم. همان‌گونه وقتی ما یاد گرفتیم تغییرات آب و هوا را پیش‌بینی کنیم دیگر باد و طوفان غافلگیرمان نمی‌کند و حتی می‌توانیم از نیروی باد به نفع خودمان استفاده کنیم، رفتار مناسب در برابر سایر تغییرات نیز می‌تواند روی دیگر سکه را آشکار کند.

اگر گاهی به خاطر عادت‌ها، باورها و شرطی شدگی‌ها، تغییر سخت به نظر می‌رسد به خاطر داشته باشیم که "حتی کرم ها هم می توانند پرواز کنند فقط کافی است از پیله خود بیرون بیایند و خود را به باد بسپارند" .

ترجمه و تألیف : م. م                         

بازگشت

Share