دعا یعنی نور (مقاله تحقيقي)

دعا نور است و نور حالتی یکتا و یگانه دارد . هر گاه بتوانی کلام خود را به طریقی یکتا نورانی کنی، کلام تو دعا می شود و این نمی شود مگر آن که کلام از سرچشمۀ نور که ذات الهی است مدد یابد. (برگرفته از درس‌هاي دعا و توکل از سخنان ... )

از دیدگـاه باطنی دعـای حقـیقی با " اصـل دعـا نـور است " برابـری می کند. در قـرآن کریم نیـز آمـده اسـت "خداوند نور آسمانها و زمین است". از آنجا که نور حالتی یکتا و یگانه دارد، هر گاه بخواهیم کلام خود را به دعا تبدیل کنیم، می بایست آن را از نظر ارتعاشی، سرعتی و سطح فرکانس، به نور نزدیک نمائیم که در آن صورت خود در معرض بارش های نور الهی واقع شده و موفق به تجربۀ حضور زندۀ خداوند خواهیم شد.

از آنجا که حضور فیزیکی انسان در این جهان وابسته به سطح نوسانات و ارتعاشات انرژیک اوست. برای تداوم حیات می بایست ارتعاشات روح او که از طریق ذهن و مغـز جاری می شوند، با ارتـعاشات جهـان مادی هم فرکانس بوده تا تداوم حضور جسمانی او میسر گردد، از طرفی با کاهش ارتعاشات لطیف الکترومغناطیسی روح، و تنزل به سطوح غلیظ تر، از میزان انرژی باطنی و هماهنگی ذهن انسان با ذهن کیهانی کاسته شده، حساسیت گیرنده های فراحسی او به شدت تقلیل یافته و بعضاً امکان برقراری ارتباط با خـداوند در او تضعیف می شود. در نتیجه امکان دعا و فرستادن خواسته به نواحی روح خلاقه و تحقق آن نیز باکندی و عدم موفقیت مواجه می شود. اما آیا امکان تبدیل کلام (صوت)به نور وجود دارد؟

امواج صوتی (امواج مکانیکی) و امواج الکترومغناطیسی(امواج نوری) هر دو دارای ماهیتی انرژیایی و منتشر شونده هستند و انرژی ها(درعلم فیزیک)قابلیت تبدیل شدن به یکدیگر را دارند. بنابر این می توان امواج صوتی را به نور و بالعکس تبدیل نمود . هر چند که پس از این تبدیل، هر یک کیفیت های متفاوت از هم داشته باشند.

در حالت دیگر می توان با افزایش دامنه یا نوسانات صوتی، دامنۀبرد آنها را افزایش داده تا در فواصل دورتری انتشار یابند مانند امواج رادیویی اف. ام.

برای این منظور، اصطلاحاً امواج صوتی و اطلاعات آن را بر امواج الکترومغناطیسی (نوری) سوار کرده و منتشر می سازند . قرینۀ این نوع ارسال در دعا را می توان به توسل جستن یا حلقه زدن به افراد مستجاب الدعوه ـ کسانی که از قدرت کلام بالائی برخوردارند و می توانند کلام خود را به کلام نورانی تبدیل کنند و هر خواسته ای را محقق سازند ـ تشبیه نمود.

در این روند شخص دعا کننده از طریق واسطه ها، صدای خود را به گوش خداوند می رساند[1]

در صورت اول شخص از خیرگی و تسلیم بالائی برخوردار و مقاومت او بسیار ناچیز است و در صورت دوم، مقاومت ها و آشفتگی های ذهنی شخص دعا کننده هنوز به حداقل مطلوب خود نرسیده است .

ذکر، دعا، نذر و قربانی از ابزار باطنی انسان برای کاهش مقاومت ها و افزایش هماهنگی در ارتباط الهی به شمار می‌روند.

با استمرار در تکرار (و ذکر) نام های راهگشای خداوند، ارتعاشات ذهنی ـ روحی شخص تغییر یافته و با ارتعاشات و ارادۀ الهی هماهنگ تر گشته و باعث جذب رحمت و فیض الهی می شود. در نذر و قربانی، و به خصوص در قربانی، از میزان مقاومت های منفی و زنگارهای روحی مانند انواع خواسته های نفسانی و منیت ها کاسته می شود و از این طریق شخص به مرز تسلیم نزدیک تر می گردد. هر چه او به مرز تسلیم نزدیک تر  و در آن استقرار بیشتری یابد، به قابلیت و امکان تبدیل کلام وی به نور افزوده می شود.

تسلیم، شاه کلید اصلی در دعا و تبدیل کنندۀ صوت به نور است که همانندنقطۀ مقاومت صفر در قوانین فیزیکی عمل می کند و قادر است تا شخص دعا کننده را به یک هادی ابَر رسانا مبدل سازد و باعث القای جریانات نور و صوت الهی به او گردد.

دعا زبان بی مرز و بی ترجمان روح است و در تمام اعصار، یکی از بنیادی ترین و مستقیم ترین راه های تماس با خداوند بوده و هست. دعا بی مرز است زیرا ما در اقیانوسی از ارتعاشات به هم تنیدۀ انرژی زندگی می کنیم و ارتباط ما با کل هستی ارتباطی یکپارچه و پیوسته است و از این رو حوزۀ عملکرد آن حتی در ورای جغرافیای کیهانی است و توسط فضا، زمان و مکان محدود نمی‌شود.

دعا بی نیاز از ترجمان است زیرا مخاطب آن بی نیاز از هر ساختار زبانی و فرهنگی است و از این لحاظ بهترین و کارآمدترین کلید گشودن درهای روح ما به سوی خداوند است . فقط کافی است بیاموزیم، یا دقیق تر بگوئیم به خاطر بیاوریم که چگونه با "یکی" و نیروی "یکی" که منبع انرژی لایزال و ابدی تمام کائنات مشهود  وغیر مشهود است، ارتباط بگیریم.

و بدانیم که:

دعا دعوت مستقیم خداوند است. هنر گشودن دریچه ای به روی سرچشمۀ نور است. دعا، هنر گفتگوی با خداست. هنر ارتباط با روح خلاق هستی است. هر چه این گفتگو و این ارتباط زنده تر باشد، به همان میزان با حضور زندۀ خداوند که حوزۀ همه امکانات است بهتر می توان ارتباط برقرار کرد. در چنین فراخوانی و ارتباطی است ک خداوند پاسخگو و اجابت کنندۀ دعاهایمان خواهد بود، و در چنین شرایطی است که می توانیم هماهنگی لازم برای اعلام خواسته ای معلوم را بیابیم.

تآلیف: ف.ج ـ ل.ف

بازگشت

Share