بگو: اى بندگان من كه بر خويشتن زياده‏ روى روا داشته‏ ايد! از رحمت خدا مأيوس نشويد. همانا خداوند، همه گناهان را مى ‏آمرزد، كه او خود آمرزنده‏ ى مهربان است. سوره زمر 53                    و پيش از آن كه شما را عذاب فرا رسد و ديگر يارى نشويد، به سوى پروردگارتان روى آوريد و تسليم او شويد. سوره زمر 54                     و از بهترين چيزى كه از جانب پروردگارتان به سوى شما نازل شده پيروى كنيد، پيش از آن كه عذاب الهى ناگهان به سراغ شما آيد، در حالى كه از آن خبر نداريد. سوره زمر 55                    تا [مبادا] كسى بگويد: افسوس بر آنچه در كار خدا كوتاهى كردم! و حقّا كه من از ريشخند كنندگان بودم. سوره زمر 56                     
 

گلچيني از احاديث قدسي در ارتباط با نماز

 

بسم الله الرحمن الرحيم

 

 

اهميت نماز:

 

پيامبر خدا(ص) فرمود: "آن‌گاه که بنده‌ي با ايمان در نمازش به‌پا خيزد، خداوند به او نظر مي‌افکند (و يا به فرموده‌ي ديگر به او رو مي‌آورد) تا نمازش را به پايان برساند. و رحمت [الهي] وي را از بالاي سرش تا افق آسمان سايه‌افکن مي‌شود. و فرشتگان او را احاطه کرده تا افق آسمان در بر مي‌گيرند. و خداوند فرشته‌اي را مأموريت مي‌دهد تا بر بالاي سر او ايستاده، به وي بگويد: اي نمازگزار! اگر مي‌دانستي چه کسي به تو مي‌نگرد و با چه کسي به راز و نياز پرداخته‌اي، [از نمازت] منصرف نمي‌شدي و براي هميشه در جاي خود مي‌ماندي".

اصول کافي، ج 3 ، ص265

 

 

خداوند به موسي(ع) وحي کرد: "بر توست نماز به پا داري که آن مقامي در نزدم دارد و به واسطه‌ي آن پيمان محکمي (با نمازگزارم) دارم. و آن‌چه را که متعلق به نماز است به آن ملحق کن: يعني زکات که موجب پاک شدن دارايي و طعام مي‌شود."

حميد رضا همتّي، صداي او، جلد دوّم، نشر حم، چاپ اوّل، 1380، ص 59

 

 

خداوند به حضرت داوود(ع) وحي کرد: "اي داوود! همانا پرهيزكاران شب‌ها را نمي‌خوابند و به خواندن نماز به سر مي‌برند و روزشان را سپري نمي‌کنند مگر به ياد من. اي داوود! همانا عارفان بر چشمان‌شان سرمه‌ي بيداري مي‌کشند و در دل شب به پا مي‌خيزند و خشنودي مرا مي‌طلبند. اي داوود! هر کس به خاطر من نماز شب بخواند، در حالي که مردمان در خواب هستند نه تنها فرشتگان را امر مي‌کنم که براي او طلب بخشايش کنند، بلکه هر تر و خشکي در عالم هست براي او دعا و طلب عفو مي‌کنند و بهشت مشتاق او مي‌گردد."

حميد رضا همتّي، صداي او، جلد دوّم چاپ اوّل، 1380، نشر حم، ص 88، 87

 

 

در حديثي ديگر خداوند خطاب به حضرت موسي(عليه السلام) چنين مي‌فرمايد: "بر تو باد به نماز، پس همانا نماز داراي مكان رفيع و پيمان محكمي پيش من مي‌باشد."        

كلمه الله، حسن شيرازي، ص257

 

 

نماز اول وقت:

 

حضرت رسول اکرم(ص) وارد مسجدي شد که گروهي از ياران آن حضرت در آن‌جا بودند. پيامبر فرمود: "آيا مي‌دانيد که پروردگارتان چه فرموده و چه دستور داده است؟" گفتند كه خدا و پيامبرش بهتر مي‌دانند. حضرت فرمود همانا پروردگارتان مي‌فرمايد: "هرکس از نمازهاي پنج‌گانه محافظت کرده و آنها را در اوّل وقت به جا آورده باشد درقيامت در حالي ملاقاتم کند که عهد کرده‌ام او را داخل بهشت نمايم. و هر کس که از آنها محافظت نکرده و آنها را در وقت خود به جا نياورده باشد آن ديگر به خودم مربوط است. اگر بخواهم عذابش مي‌کنم و اگر بخواهم مي‌آمرزم."

حميد رضا همتّي، صداي او، جلد دوّم، نشر حم، چاپ اوّل 1380، ص 225 -224

 

 

رسول الله(ص)فرمود: خداوند متعال مي‌فرمايد: "من تعهدي نسبت به بنده‌ام دارم که اگر نماز را در وقتش به پا دارد او را عذاب نکنم و بي‌حساب او را به بهشت ببرم."      

کنزالعمال، ج 7، حديث 19036

 

 

اهميت نماز شب:

 

هرگاه بنده‌اي براي نماز شب برخيزد و خواب بر وي غلبه کند، چندان که او را به راست و چپ کشاند و گاهي چانه‌اش را به سينه رساند، حق تعالي امر فرمايد که درهاي آسمان را بگشاييد و فرشتگان را ندا دهد: "به بنده‌ي من نظر کنيد که در راه تقرب و نزديکي به من و در چيزي که بر وي واجب نساخته‌ام، به اميد سه چيز، چه سختي‌ها مي‌کشد، و آن سه چيز آن است: يا گناهانش را بيامرزم يا توبه روزي‌اش گردانم و يا رزق او را زياد کنم. اي فرشتگان! شما را گواه مي‌گيرم که من همه را به او عطا کردم."

حميد رضا همتّي، صداي او، جلد دوّم، نشر حم، چاپ اوّل 1380،ص185 و 184

 

 

پيامبر خدا(ص): هرگاه بنده در دل شب تار، با سرور خود خلوت كند و با او به راز و نياز پردازد، خداوند نور را در دلش ثابت گرداند ... سپس به فرشتگانش فرمايد: اى فرشتگان من! به بنده‌ام بنگريد كه در دل شب تار كه اهل باطل به لهو و لعب سرگرمند و غافلان خفته‌اند، با من خلوت كرده است. گواه باشيد كه من او را آمرزيدم.

منتخب ميزان الحكمة- أمالي الصدوق : ٢٣٠ / ٩

 

چون خداوند-جل جلاله- ديد كه مردمى در گناهان زياده‌روى كردند و در ميان آنها، سه نفر از مؤمنين هستند، خداوند

-عزوجل- ندا مى‌كند: "اى گناه‌كاران! اگر در ميان شما نبودند كسانى كه براى من با هم دوستى مى‌كنند و با نماز خواندن‌شان، زمين من و مسجدهاى مرا آباد مى‌كنند و شب‌ها در موقع سحر از خوف من، آمرزش مى‌خواهند، عذابم را بر شما نازل مى‌كردم و هيچ درنگى نمى‌كردم."

بحارالانوار ج 87 ص 140-  كلام برتر،سخنان حضرت على (ع ) درباره‌ي نماز، خدابخش كرميان زيارانى

 

 

خداوند سبحان خطاب به نبي اکرم(ص) در شب معراج فرمود: "به اندکي ازخوردني‌ها و آشاميدني‌ها و پوشاک قناعت کرده، نگران ذخيره‌ي فرداي خود مباش و پيوسته به ذکر و ياد من مشغول باش."

آن‌گاه پيامبر اکرم(ص) عرض کرد: "خدايا مرا به عملي راهنمايي کن که به انجام دادن آن به تو نزديک شوم."

خداوند فرمود: "شب خود را در روز و روز خود را در شب قرار ده."

حضرت رسول(ص) پرسيد: "پروردگارا! چگونه شب خود را در روز و روز خود را در شب قرار دهم؟"

خداوند فرمود: "خواب خود را در شب تبديل به نماز خواندن کن و خوردن غذاي خود را در روز به گرسنگي مبدل کن (روزه بگير) ..."

حميد رضا همتّي، صداي او، جلد دوّم، نشر حم، چاپ اوّل 1380

 

 

در بين آن‌چه خداوند به موسي بن عمران(ع) وحي كرد اين بود:

اي پسر عمران! اگر ببيني کساني را که در تاريکي شب نماز مي‌خوانند و خود را به من نزديک مي‌کنند، به حدي که گويي مرا مي‌بينند و مرا مخاطب قرار مي‌دهند، من آنها را عزيز و بزرگ مي‌دارم. اي پسر عمران! دروغ مي‌گويد کسي که گمان مي‌کند مرا دوست دارد ولي در تاريکي شب مي‌خوابد و ياد من نمي کند، مگر نه اين است که هر دوستي خلوت با دوست را مي‌خواهد؟ اي پسر عمران! چون شب شود بر دوستانم متوجه شوم، ديده‌ي آنها را بر دل‌شان نهم و کيفرم را در برابر چشمان‌شان مجسم کنم. آنها مرا مشاهده کنند و با من حضوري گفت‌و‌گو نمايند. اي پسر عمران! در قلبت از من هراس داشته باش و با بدنت در برابرم فروتني كن. از دو چشمت برايم اشک بريز، سپس مرا در دل شب‌هاي تاريک بخوان که مرا نزديک و پاسخ دهنده مي‌يابي.

حميد رضا همتّي، صداي او، جلد دوّم، نشر حم، چاپ اوّل 1380 

 

 

تأثيرات و نتايج نماز:

 

 

امام صادق(ع) فرمود خداوند به حضرت موسى‌ابن‌عمران(ع) وحى كرد: "اي موسى، آيا مى‌دانى كه چرا تو را براى هم‌كلامى خود برگزيدم و تو ملقب به كليم اللّه شدى؟"

موسى(ع) عرض كرد: "نه، راز اين مطلب را نمى‌دانم."

خداوند به او وحى كرد: "اى موسى، من بندگانم را مورد بررسى كامل قرار دادم، در ميان آنان هيچ‌كس را به اندازه‌ي تو در برابر خود متواضع و فروتن نيافتم."

يا موسى، انّك اذا صلّيت وضعت خدك على التّراب اى موسي، هر گاه نماز مى‌گزارى، گونه‌ات را روى خاك مى‌نهى و چهره‌ات را بر زمين مى‌گذاري.

چهل داستان در باره‌ي نماز و نماز گزاران، تنظيم و گرد آورى: يدالله بهتاشى،اصول كافى ، ج 2،ص 123، باب التواضع.

 

"خداي تبارک و تعالي را فرشته‌اي است به نام "سخائيل" که به هنگام هر نمازي، از خداوند جهان، براتي براي نمازگزاران دريافت مي‌کند. صبح که مؤمنان بر مي‌خيزند، وضو مي‌گيرند و نماز صبح به جاي مي‌آورند، از خداوند براتي براي آنها مي‌گيرد که در آن نوشته: "اي بندگانم! منم خداي جاويدان، به بزرگي خود سوگند که شما را به حال خود رها نکنم، و گناهان شما تا ظهر بخشيده شده است." و چون ظهر برخيزند، و نماز ظهر به جا آورند، برات دومي از خدا براي آنها بگيرد که نوشته: "اي بندگانم! من خداوند توانا، گناهان شما را بخشوده و آنها را به نيکي تبديل کردم و شما را از روي خشنودي به قصر با شکوه وارد کردم." وقت عصر که به وضو و نماز برخيزند، برات سومي از خداوند براي آنها بگيرد که نوشته: "اي بندگانم! منم خداوند با شکوه که ذکرم محترم و سلطنتم بزرگ است. بدن‌هاي شما را بر آتش، حرام کردم و شما را به جايگاه نيکوکاران در آوردم. به واسطه‌ي لطف خود آفت بدان را از شما دور کردم." و چون وقت نماز مغرب بيايند و برخيزند و وضو بگيرند و نماز به‌جا آورند. برات چهارمي از خداي بلند مرتبه براي آنها بگيرد که در آن نوشته: "اي بندگانم! منم خداي جبار بزرگ و بلند مرتبه. فرشتگانم خشنود از نزد شما بالا آمدند. وظيفه‌ي من است که خشنودتان کنم و روز قيامت آرزويتان را برآورم." و چون وقت نماز عشاء رسد و برخيزند که وضو گيرند و نماز به جاي آرند، برات پنجمي از خداي با شکوه و بلند مرتبه براي آنها بگيرد که در آن نوشته: "اي بندگانم! منم خدايي که جز من معبودي ديگر نيست و پروردگاري به غير از من وجود ندارد. در خانه‌ي خود تطهير کرديد و به خانه‌ي من آمديد، خود را مشغول ذکر من کرديد، حق مرا شناخته و آن‌چه را واجب کرده بودم، به‌جاي آورديد. تو را اي سخائيل به همراه ديگر فرشتگان گواه گيرم که من از آنها راضي‌ام."

حميد رضا همتّي، صداي او، جلد دوّم، نشر حم، چاپ اوّل 1380

 

 

رسول اکرم(ص) فرمود: "پروردگار شما از چوپاني که از بالاي بلندي کوه، دعوت به نماز مي‌کند و خود نماز مي‌خواند خشنود است. سپس خداوند بلند مرتبه و با شکوه مي‌گويد: "به اين بنده‌ي من نگاه کنيد که دعوت به نماز مي‌کند و خود نمازش را به جاي مي‌آورد. او از من خوف دارد. پس او را بخشودم و به بهشت واردش کردم."

حميد رضا همتّي، صداي او، جلد دوّم، نشر حم، چاپ اوّل 1380

 

 

در گفتگوي موسي بن عمران(ع) با خداوند ارجمند چنين آمده که موسي(ع) عرض کرد: "پروردگارا! پاداش کسي که در برابر تو بايستد و نماز بخواند چيست؟" خداوند فرمود: "در هنگام سجده، رکوع، قيام و قعودش نزد فرشتگانم به او افتخار کنم و هر که چنين باشد را عذاب نکنم". آنگاه عرض کرد: "پاداش کسي که تو را با زبان و دل ياد کند چيست؟" خداوند فرمود: "اي موسي! او را روز قيامت در سايه‌ي عرشم پناه و در حمايت خود گيرم". عرض کرد: "معبودا! پاداش کسي که نمازها را به وقت بخواند چيست؟ خداوند فرمود: "هر چه درخواست کند به او بدهم و بهشتم را بر او مباح گردانم."

حميد رضا همتّي، صداي او، جلد دوّم، نشر حم، چاپ اوّل 1380

 

 

"نزديک نمي‌شود بنده‌ به من به هيچ چيز که برتر باشد از آن چيزي که من بر او واجب گردانيده‌ام، به درستي که بنده نزديک مي‌شود به من به سبب گذاردن نافله تا به حدي که من او را دوست مي‌دارم." 

اصول کافي، ج1، ص 352

 

 

 

شرايط  قبولي نماز:

 

خداوند به موسي(ع) وحي کرد: "من نماز کسي را قبول مي‌کنم که در مقابل عظمت من خاضع باشد و به مخلوقم تعظيم نکند و روزش را با ذکر من به پايان برساند و در قلبش هميشه خوف من باشد و به خاطر من نفس خويش را از شهوات باز دارد."

حميد رضا همتّي، صداي او جلد اول، نشر حم، چاپ اوّل 1380، ص 159

 

 

داوود(ع) به حضرت حق عرضه داشت: "الهي! اي خداوند مهربان! ساكن بيت تو كيست و نماز را از چه بنده‌اي قبول مي‌كني؟" جواب آمد: "كسي كه به خاطر جلال من تواضع كند و روزش را به ياد من بگذراند، به خاطر من از شهوات حرام دوري جويد، گرسنه را سير كند، غريب را پناه دهد، به حادثه‌ديده رحم نمايد. اين چنين انساني در مملكت ملكوت همانند خورشيد مي‌درخشد و من دعايش را مستجاب مي‌كنم، آن‌چه از من بخواهد به او عنايت مي‌نمايم، عدم تحمّلش را مي‌بخشم، در غفلت، چراغ راهش مي‌شوم، در تاريكي، نورش گشته دستش را مي‌گيرم. او ميان مردم مانند فردوس در بين بهشت‌هاست كه نهرهايش هميشگي و ميوه‌هايش بي‌تغيير است."

                                                                                                              محجة البيضاء: 1 / 352

 

 

پيامبر خدا(ص) فرمود همين‌که انسان در نماز به غير خدا توجه مي‌کند، خداوند به او مي‌فرمايد: "به که توجه مي‌کني؟ آيا پروردگاري غير از من سراغ داري؟ آيا مراقبي جز من در کار است؟ آيا به بخشنده‌اي غير از من دل بسته‌اي؟ بخشنده‌ترين کس منم ... اگر توجه به من داشته باشي، من و فرشتگانم به تو توجه داريم."           

مستدرک الوسائل، ج 1،ص 173

 

 

خداوند سبحان خطاب به نبي اکرم(ص) در شب معراج فرمود: "...اي احمد! اگر بنده‌اي به اندازه‌ي اهل آسمان و زمين نماز بخواند و روزه بگيرد و مانند فرشتگان غذا نخورد و مانند برهنگان بي‌لباس باشد ولي در دل او ذره‌اي دوستي دنيا و يا شهرت در بين مردم يا حب رياست و يا زينت دنيا را ببينم او را وارد بهشت نخواهم کرد و دوستي خود را از دل او برکنم."

حميد رضا همتّي، صداي او، جلد دوّم، نشر حم، چاپ اوّل 1380

 

كاوشگران نور

 

 

 

بازگشت

Share

 

 

 

 

 

 
 
   
آدرس ایمیل شما
آدرس ایمیل گیرنده
توضیحات
 
 
 
 
شرکت در میزگرد - کلیک کنید
 
 
نظر شما در مورد مطالب سایت چیست ؟
 
 
 
 
 
 
 
©2025 All rights reserved . Powered by SafireAseman.com